Naar de vorige week
Maandag, 9 mei Vandaag nemen we afscheid van de Eurocamp camping in Holperdorp bij Lienen, het was er ok, schoon en erg aardige en behulpzame camping eigenaars. We nemen ook afscheid van een aantal NL'ers die bij ons in de buurt stonden en waar we dagelijks contact mee hadden, erg leuk. We gaan vandaag naar Vlotho, nabij Minden, het is maar 80 km dus zijn we er
zo. Maar bijna op bestemming gaat 't toch nog bijna mis, als Mw. Tomtom zegt dat we er zijn, zien we helemaal niks, nergens een camping, we rijden rustig verder en zien dan een bordje dat er een camping is, het lijkt er op dat de camping aan de
rechterkant van de weg is en dus missen we het in het gras verborgen liggende weggetje, dan zien we een weggetje rechtsaf gaan en dus schieten we daar in maar dan geeft een bord aan dat het verboden is voor alle verkeer. Ik stop meteen maar
realiseer me onvoldoende dat de caravan er ook nog achter zit, als ik achterom kijk zie ik dat we net, maar dan ook net over de witte streep staan aan de kant van de weg. Dat had ook slechter af kunnen lopen. Ik ga te voet op onderzoek uit en vind het verborgen liggende weggetje, dat echt ongelooflijk stijl omlaag gaat naar de links tussen de bomen verborgen liggende camping. Ik loop er helemaal naartoe, wat een sooi, een boeren erf maar dan zonder boer. Maar de camping zelf is super fraai,
je waant je in een groot landschaps-park, heerlijk. Ik neem de sooi voor lief en haal Emmie en de car op. Na wat geklooi staan we gedraaid en kunnen de weg weer op, dan een haarspeldbocht naar rechts en dan een afdaling zoals we in Noorwegen nog niet gehad hebben. We komen heelhuids aan gelukkig, hoe we morgen hier weer vandaag komen? Na de lunch gaan we naar Minden, we zetten "Wasserstrassenkreuz Minden" in de Tomtom en we gaan. Het is rechtsaf, linksaf enz. enz. we hebben geen flauw idee waar Mw. naartoe gaat. We komen achter het "Hauptbahnhof" langs en dan links een straatje in en dan linksaf zegt Mw. Tomtom maar dat is een "alle verkeer verboden" bord (waar zagen we dat eerder vandaag) en ja waar is de Wasserstrasse, geen idee.
Waarschijnlijk heeft een bootjevaarder dit "Nuttig Punt" ingevoerd heeft want het ligt nl. midden in de Weser, nou bedankt. We gaan nu naar het Tourist office in de binnenstad en gaan de 'Alt Stadt" verkennen, we beginnen met thee met een bonbon, wie zegt dat moederdag geen twee dagen mag duren. Na een vluchtig bezoek aan de binnenstad gaan we - met een kaart in de hand - op zoek naar het Wasserstrassenkreuz van Minden. Na een half uur wandelen vinden we de "Schachtschleuse" waarin de schepen vanaf de Weser het Mittellandkanal in gaan via een grote diepe sluis. Na nog een kwartier wandelen komen we bij de het Wasserstrassenkreuz, imposant is het wel, druk is het niet. We gaan terug naar de "Alt Stadt" en nemen een drankje. Dan op de weg terug naar de camping gaan we nog even aan bij het Kaiser Wilhelm Monument dat hoog boven Minden staat. Ja, een standbeeld voor een leider die miljoenen de dood ingejaagd heeft, kan dat zomaar?
Dinsdag, 10 mei Vandaag wordt ik wakker en zie dat het kwart over acht is, dus opstaan, douchen, aankleden, ontbijten.... maar als ik terug kom van het douchen dan zie ik dat het pas half zeven is, ja ik had mijn bril niet op en heb ik de zes voor een acht aangezien.
Weer op reis, naar Camping Parksee in Isernhagen nabij Hannover, weer een redelijk kort ritje maar door files kun je er zomaar langer over doen. We zetten de auto in de 'four-wheel-drive' als we de camping in Vlotho af gaan, het is stijl omhoog en we willen geen missers. Boven aangekomen hebben we geluk, de weg is vrij en dus kunnen we zonder snelheid te minderen de weg op komen, hč hč. Door wat files zijn we kwart voor twaalf op onze camping die - zo zegt de Mw.in haar mailtje - om twaalf uur dicht gaat en daarna pas om drie uur weer open, je zal maar drie uur moeten wachten voor een dichte slagboom. De camping is super groot maar heeft maar 10 passantenplaatsen en wij zijn de tweede passant, dus plaats genoeg. We hebben gisteren 'hard gewerkt' en dus nemen we nu wat meer rust, ook vakantie kan inspannend zijn. Na een uurtje zonnen en een kopje thee - wat zijn we ook burgerlijk - gaan we even pinnen en wat boodschappen doen, morgen naar Hannover met de metro (tram), welterusten.
En dan dit nog!! Wat zijn we een rare maatschappij geworden, vroeger had je alles voor een ander over en kocht je bv parfum "für dich", maar nu heten parfumwinkels "Für Mich" blijkbaar is het nu gewoon om eerst aan jezelf te denken of erger: alleen maar aan jezelf te denken. Zo'n winkel doet het ergste vermoeden. Het individualisme is toch wel een beetje aan het doorslaan vind ik, waar is de echt noodzakelijke gemeenschapszin gebleven, denken we echt dat we alles zonder anderen kunnen, ik denk van niet.
Woensdag, 11 mei We staan een half uurtje eerder op want we gaan op stap naar de grote stad Hannover (520.000
inwoners). Met de auto naar het station van de metro, kaartje kopen en daar gaan we. Het is precies 10:00 uur als we kaartjes kopen voor de Herren-hausen Gärten, een geweldig groot en divers tuinen-complex. We proberen eerst koffie te krijgen maar het restaurant is nog gesloten. Het tuinencomplex omvat een groot terrein met formele tuinen, weinig bloemen, veel bomen en veel buxus. Het is interessant maar ook wel een beetje saai. Na de koffie gaan we naar de Berggarten aan de overkant van de straat
gelegen. Hier juist bloemen en bloeiende planten, van boterbloemen tot rodon-dendrons, van berken- tot eikenbomen, van woestijn-planten tot orchideën, super leuk om tussen te lopen. Het is al half twee als we weer met de metro naar het centrum gaan. Eerst even naar de VVV en dan met een leuke wandelroute in de hand gaan we op pad. Hannover is rijk aan
cultuurhistorie, ook al is in de oorlog veel vernield, bijna alles is weer opgebouwd. Vooral het zg. Nieuwe Stadhuis (uit 1913) is leuk, je mag overal rondlopen en ook in de hoogste toren op de bovenste ring over de stad rondkijken. Er is zo'n grote verscheidenheid aan beziens-waardigheden daar zou je een hele website voor kunnen bouwen. Interessant voor IT'ers is dat Gottfried Wilhelm Leibniz (rond 1673) hier geboren is en gewerkt heeft aan de eerste binair werkende rekenmachine, de vroegste
voorloper van de computer en de smartphone. Het is al laat in de middag dat we weer - met de metro - naar de caravan gaan. Hannover is erg leuk, rijk aan cultuur, veel gezellige winkelstraten, een historische "Alt Stadt" en veel gezellige terrassen. Morgen weer een nieuwe dag.
Donderdag, 12 mei Vandaag alweer op reis, nu naar Camping Rote Schleuse nabij Lüneburg. We zijn nemen de tijd voor de reis en stoppen een half uurtje langs de route om even te genieten van de natuur op de Lüneburgerheide. Dat genieten lukt wel
maar het regiobestuur heeft in zijn wijsheid besloten geen afvalbakken meer te plaatsen - die moeten immers geleegd worden. Nou dat zien we, het lijkt wel een jaarmarkt na afloop, wat een sooi, lege flessen, plastic zakken en heel veel wc-papier,
waar zou dat nou van zijn. Zo zien we dat resultaat en gewenst resultaat heel verschillend kunnen zijn. Een bordje "je eigen afval meenemen" heeft daar niks aan veranderd. Het is al half twee als we op de camping aankomen en eigenlijk is ie dicht van 1 tot 3 uur 's middags maar de campingbaas haalt zijn hand over het hart en laat ons binnen. Of we ook gereserveerd hadden? Nou nee! "O, dan moet ik even goed kijken wat de mogelijkheden nog zijn want het wordt overvol met de Pinksterdagen". Gelukkig is er nog één plaatsje vrij en het is zelfs een heel mooi plaatsje, we genieten vollop op deze fraaie camping.
Vrijdag, 13 mei We gaan na de koffie naar Lüneburg. We parkeren de auto gemakkelijk in een schroefvormige
parkeergarage, wat een idee. In de stad is het vollop genieten, het weer is mooi, het is er gezellig druk, de mensen zijn erg aardig, de boodschappen die we willen krijgen we en de cultuurhistorie is ook ruim aanwezig: prachtige oude panden uit de glorietijd van Lüneburg, fraaie kerken, zelfs de hoogste kerk van Nieder-Saksen. Lüneburg werd heel erg rijk door het winnen en verkopen van zout uit de bodem hier, het is ooit genoemd als mogelijk hoofdstad van Nieder-Saksen maar die eer ging naar Hannover. Het is al laat in de middag als we terugkeren op de camping. Het was een mooie dag.
En dan dit nog!! Als we door de winkelstraat lopen zien we plotseling een reclamebord het is schokkend, het is opgesteld als een zg. brief van een klant aan E.ON en het begint met: "Liebe E.ON ..." Nou moet het niet gekker worden één van de smerigste kolen verstokers wil blijkaar dat zijn klanten hem 'lief' vinden. Hoe verzin je het, ik kan er met m'n pet niet bij. Nadat ze jarenlang kolen gestookt hebben, willen ze nu van die centrales af, maar moeten we ze daarom lief vinden, ze doen het voor het geld - hun goed recht - en niets anders.
Zaterdag, 14 mei Verder reizen, verder naar het oosten van Noord Duitsland, naar Camping Am Rudower See, nabij Lenzen in v.m. Oost Duitsland, een rit van 90 km. Onderweg stoppen we in een leuk stadje, Dannenburg. We vinden een ruim parkeerterrein aan de rand van het stadje. We gaan voor de wc, de koffie en een paar boodschappen. Wat wel opvalt is dat hier veel Bio-waren op de markt zijn, echter wel tegen prijzen die niemand wil betalen, een struik broccoli ter grootte van een
spruitje voor 6 euro. Het is tegen één uur als we op de camping zijn en we mogen kiezen, een plaatsje op een groot kaal voetbalveld achtig terrein of een terras met in de verte uitzicht op de 'Rudower See', nou wat denk je....
's Middags gaan we naar Perleberg, het is een leuk dorpje, dat fraai gerestaureerd is na de hereniging van de Duitslanden. Er loopt een riviertje door het dorpje en een soort gracht er omheen, net het Laag Bolwerk te Bolsward, erg leuk. Er is hier een trouwerij en om half vijf een orgelconcert in de kerk, er is enige maar beperkte levendigheid.
Persoonlijk vind ik het maar niks die Duitse zaterdagmiddagen, het lijkt wel alsof wij de enigen zijn die het bomalarm niet gehoord hebben... uitgestorven. Daarna gaan we naar Wittenberge, dat twee maal zo groot is als Perleberg maar dit stadje
heeft geen enkele alure, ofschoon het wel aan de Elbe ligt is het saai, rommelig en eveneens uitgestorven. Zelfs de barretjes, de restaurants, de terrassen, alles is dicht en donker. Wat ik me dan afvraag, wat doen al die Duitsers dan op de zaterdagmiddag als ze vrij hebben, allemaal naar bed, op de bank voor de tv? Zeg 't maar!
Wat vinden we tot zover eigenlijk van Noord Duitsland? Nou wat mij opvalt is dat de Oh's en Ah's van mij en Emmie eigenlijk totaal afwezig zijn terwijl dit in Noorwegen bijne elke kilometer aan de orde was. Het zegt niets over de cultuur en de mensen maar wel veel over de natuur in al zijn verscheidenheid, dan is Noorwegen - tot nu toe - ongevenaard. Hier zie je soms taferelen die je doen denken aan de Achterhoek, de Veluwe en de Betuwe, net als in Zweden verandert de natuur hier niet per kilometer maar per 100 kilometer en dat laat dus weinig indruk achter.
Zondag, 15 mei, Pinksteren, Op Pinksteren mag je wat langer uitslapen, even terugdenken aan de tijd dat je nog in de kerk zat op deze heilige dag, waarvan bijna niemand meer weet wat de betekenis is. We nemen voor alles wat meer tijd, uitslapen, ontbijten, koffie, lunch maar we willen vandaag ook nog wat van Ludwigslust gaan zien, dus ... op pad. We zijn er binnen drie kwartier, het is rustig dus de auto raken we snel kwijt. We lopen zo maar wat en zien dan een bordje "Schloss"
dus volgen we dat, onderweg komen we langs het stadhuis, het postkantoor en nog een aantal fraaie panden langs deze brede straat. Het is al snel duidelijk wat het Schloss is, want er staat een massa auto's voor geparkeerd, jammer is onze eerste gedachte maar het blijkt dat er een concours is van barokke muziek en vandaag is de finale in het Schloss. We kopen een kaartje voor het Schloss en maken de rondgang door de kamers waar ooit Ludwig gelopen, gewoond, gewerkt?, gefeest? en geslapen heeft. Ludwig woonde eerst in Schwerin maar vond zijn 'vakantiehuisje' in Ludwigslust mooier en ging daar toen permanent wonen, tja, waarom ook niet. We gaan niet naar het concours, hoe interessant ook, het duurt de hele middag met na
zes uur de uitslag van de winnaar (net zoals het Eurovisie Song Festival gisteravond) het is ons te laat! Na de rondgang door het Schloss gaan we voor thee met gebak naar de Jachtzaal die als restaurant ingericht is - waarom geen moederdag in de herhaling. Het is buitengewoon lekker wat we voorgezet krijgen. Na de thee gaan we op tour door het park van vele hectares, erg leuk, erg groen, weinig bloemen, ook weer logisch. Het is interessant maar vooral ook heel tragisch om te zien dat in het Louise Mausoleum ook twee zeer jong overleden kinderen liggen, de dood kent rang noch stand. We verlaten het terrein van het Schloss en gaan richting een evenzeer indrukwekkend gebouw, het blijkt de kerk van Ludwig te zijn. Maar net
daarvoor ligt een groot kerkhof van naamloze oorlogsslachtoffers die in een kamp in Ludwigslust geďnterneerd werden in de laatste weken van de oorlog, van de 5000 die er waren stierven er 1000 in de eerste week door honger en ziekte, toen de US-troepen kwamen vonden die 500 lijken zomaar in het kamp op de grond liggen, de Duitsers hadden zelfs geen tijd gehad om de doden te begraven.
Wie nu nog oorlog wil is echt gek, maar ja er zijn heel veel gekken en nog veel meer volgelingen van die gekken. En zo begint het altijd, zo is het toen ook begonnen, er is eerst 1 gek, daarna 100 die er wel een voordeel in zien hem (meestal een man) te volgen en dan komt de propaganda-machine op gang, eerst de kritische journalisten uitschakelen en alleen de mooipraters zendtijd geven, een bevolkingsgroep aanwijzen als vijand van de vooruitgang en de staat en die van vanalles de schuld geven. Welke hedendaagse regeringsleider volgt, er zijn nog zoveel mensen om te doden voor jouw 'goede' zaak. (Sorry dat ik geëmotioneerd raak!)
En dan dit nog!! Wat kun je toch een bewondering hebben voor de Duitsers, zoveel verwoest door de oorlog, zoveel jaren onder het communistische juk en dan in zo'n korte tijd alles weer 'op orde' hebben, zo netjes, zo schoon, zo mooi hersteld, petje af. Dan de Fransen, er was relatief weinig verwoest maar wat ziet het er altijd stoffig uit, verslonst, rommelig en vies, nee, geen bewondering voor dat cultuuraspect van de Fransen.
Naar de volgende week.